Historia budynku Krakowskie Przedmieście 4/6
Pomiędzy 1620 a 1635 na obszarze położonym w rejonie warszawskiego Krakowskiego Przedmieścia 4 i 6 stały trzy dwory księcia Janusza Ostrogskiego (1554-1620), jednego z najbogatszych magnatów Rzeczypospolitej.
W czasie VI wojny polsko-szwedzkiej zwanej potopem szwedzkim (1655-1660) odnotowano w tej lokalizacji dwór Gotharda Wilhelma Butlera (1600-1661), podskarbiego nadwornego koronnego, który jako jeden z nielicznych dworów na przedmieściach warszawskich przetrwał zniszczenia potopu.
W 1659, stały w tej lokalizacji dwa dwory Konstancji z Wodyńskich Butlerowej (żony Gotharda), a w 1669 odnotowano dom i dwór (być może tożsame z budynkami sprzed 10 lat) tej samej właścicielki.
Architektem był Jakub Fontana (1710-1773), znamienity polski budowniczy i architekt pochodzenia włoskiego; studiował w Italii i Francji; jako przedstawiciel baroku i klasycyzmu był nadwornym architektem królów Polski. Dla Warszawy zaprojektował m.in. kościół św. Krzyża, Pałac pod Blachą czy (nieistniejący już) Pałac Karasia.
Do końca lat osiemdziesiątych XIX wieku, pierwotnie jako kamienica dwupiętrowa, a prawdopodobnie w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku podwyższona o trzecie piętro i przebudowana przy znacznym zubożeniem zdobień elewacji – ograniczonych do opasek okiennych.
Pod koniec XIX wieku w budynku rozpoczęła działalność popularna restauracja Mieczysława Lijewskiego „U Lija” a w 1912 roku, przeniesiono do kamienicy z rozebranego w latach 1910-1912 Pałacu Karasia, istniejący tam od 1824 bar „Pod Karasiem”.
Ostatnim właścicielem kamienicy (przed wybuchem II wojny światowej) Krakowskie Przedmieście 4/6 róg z ul. Oboźną był Franciszek Staniszewski.
W trakcie działań wojennych, podpalona przez Niemców i częściowo zburzona we wrześniu 1944.
Odbudowana w latach 1946-1948.
Od 2024 cieszy Gości z całego świata jako luksusowy hotel Flaner.